De opname van het homohuwelijk in de Belgische grondwet is geen symboolpolitiek, maar een essentiële versterking van fundamentele rechten. In een tijd waarin democratische verworvenheden in verschillende landen onder druk staan, zou het een krachtig signaal zijn.
In 2009 trad ik in het huwelijk met mijn man. Een bijzonder moment in ons leven, bezegeld door de liefde en voltrokken door toenmalig Hasselts schepen Rob Beenders. Vandaag, zestien jaar later, is diezelfde Rob Beenders als minister de drijvende kracht achter een initiatief dat mijn huwelijk – en dat van zovele anderen – een blijvende plaats wil geven in het fundament van ons land: de grondwet.
De opname van het homohuwelijk in de Belgische grondwet is geen symboolpolitiek, maar een essentiële versterking van fundamentele rechten. Het zou een daad van bevestiging en bescherming zijn. Wat ooit bevochten werd, kan niet zomaar teruggedraaid worden. In een tijd waarin democratische verworvenheden in verschillende landen onder druk staan, zou deze stap een krachtig signaal zijn dat België resoluut kiest voor gelijkheid, rechtvaardigheid en liefde.
Dat is geen breuk met onze geschiedenis, maar net een bevestiging ervan. In de schoot van het Voorlopig Bewind – dat aan de wieg stond van de Belgische onafhankelijkheid in 1830 – werkte een handvol visionairen aan een van de meest progressieve grondwetten van Europa. De Belgische grondwet, goedgekeurd door het Nationaal Congres op 7 februari 1831, stond internationaal bekend om haar vrijheidsrechten en bescherming van minderheden. Ze legde de basis voor een natie die zich wilde onderscheiden als een veilige haven voor iedereen, ongeacht afkomst, overtuiging of achtergrond.
Het voorstel van minister Beenders sluit vandaag naadloos aan bij die geest van vooruitgang en bescherming. Het homohuwelijk grondwettelijk verankeren is niet louter een juridische handeling. Het is een morele keuze. Een keuze voor de erkenning van liefde in al haar vormen. Want uiteindelijk gaat het daarom: liefde. Een kernwaarde die, zeker in deze tijden van polarisatie, conflict en onzekerheid, niet genoeg benadrukt kan worden.
En het is meer dan een signaal aan wie vandaag al getrouwd is. Het is ook – en misschien vooral – een krachtige boodschap aan jongeren die vandaag worstelen met hun identiteit. Jongeren die zich afvragen of ze zichzelf mogen zijn, of ze kunnen worden wie ze willen zijn, en of hun liefde ooit als gelijkwaardig zal worden gezien. Aan hen zegt dit voorstel tot grondwetswijziging: jouw liefde is gelijkwaardig. Jouw toekomst is niet minder waard.
Mijn man en ik konden in 2009 trouwen dankzij moedige beslissingen van beleidsmakers die geloofden in gelijkheid. Hopelijk kunnen we binnenkort met evenveel overtuiging zeggen dat onze liefde grondwettelijk beschermd is. Dat geeft niet alleen ons, maar ook toekomstige generaties de zekerheid dat hun liefde even echt is. Even legaal. Even waardevol.
Liefde verdient een plaats in onze wetten. En in onze grondwet.
Contact: filip.giraldo@pxl.be
Dit opiniestuk verscheen eerder in Het Belang van Limburg van 10 mei 2025.
